Tunel nemačkog Glavnog štaba za Istok glavna turistička atrakcija Vrnjačke Banje

Tunel u Vrnjačkoj Banji, koji je trebalo da postane sklonište nemačkog Glavnog štaba za jugoistok, sledeće godine zvanično će biti svrstan u redovne programe turističkih razgledanja Vrnjačke Banje. Turisti će imati prilike da vide tunel koji je dugačak 234 metara. Kopanje tunela počelo je još davne 1942. godine u maju, radovima je rukovodio general Aleksandar Ler - vođa desanta na Drvar, operacije Konjički skok, a opština Vrnjačka Banja bila je dužna da obezbedi ljude za rad. Tunel je probijen 1944. godine, posle godinu i po dana, kada su se dve ekipe susrele u sredini Crkvenog brda kopajući sa dve strane istovremeno.

U tunelu se nalazi sedam prostorija, drugi započeti krak u pravcu pijace sa jedne, i od vile "Peć" sa druge strane, nije bio završen. Posle oslobođenja radovi nisu nastavljeni i od tada tunel deli sudbinu Vrnjačke Banje.

U planu je da se u okviru tunela nađe izložba istorijata Vrnjačke Banje.Turisti će u ovom značajnom vojno-istorijskom mestu imati prilike da zahvaljujući izloženim maketama i predmetima, jasno sagledaju razvoj banje od rimskog perioda, preko turske, nemačke okupacije do danas. U ovim izložbenim prostorima videće se brojno oružje, topovi iz XV, XVI, XX veka, puške iz XV, XX veka, samostreli, oruđa, oklopi, pancir korišćeni u XVI veku, nemačke i partizanske uniforme, kao i razni predmeti pronađeni prilikom arheoloških iskopavanja.

Pored tunela, turisti će imati prilike da obiđu i ostale turističke znamenitosti na Crvenom brdu, luksuzni hotel "Aleksandar" i crkvu Svete Bogorodice. U severozapadnom delu Crkvenog brda mogu se videti vile "Crvenog krsta". Predviđeno je da se na tom mestu osnuje umetnička kolonija gde će se tokom cele godine održavati likovne radionice, izložbe, kursevi violine i klavira. Kompleks vila "Mir", "Šumadija", "Zlatibor" i "Grlica" izgrađen je pre Prvog svetskog rata i bio je vlasništvo Obrena Jankovića koji je sve to testamentom ostavio invalidima Prvog svetskog rata. Za vreme rata na tom mestu se nalazila britansko-kanadska bolnica pod upravom doktora Berija.

Preko puta vila Crvenog krsta, nalazi se hotel "Aleksandar", jedan od luksuznijih i reprezentativnijih objekata u Srbiji. Izgrađen je još daleke 1929. godine, a podigao ga je dr Dragutin Živadinović. U to vreme sanatorijum Živadinović bio je stecište kulturne elite. Ovde su odsedali Ivo Andrić, Miroslav Krleža, Koča Popović, Dušan Matić i drugi književni velikani. Posle Drugog svetskog rata dobija ime "Beograd" i u tom periodu je Dobrica Ćosić ovde pisao jednu verziju romana "Daleko je sunce". Hotel "Aleksandar" izabran je za najbolji hotel u SCG za 2004. godinu i dobitnik je Turističkog cveta.

Centralni deo Crvenog brda zauzima hram rođenja Presvete Bogorodice koji je podigao Hadži Jeftimije Popović 1834. godine u vreme vladavine kneza Miloša Obrenovića. Prota Jeftimije služio je u ovom hramu 47 godina i sahranjen je sa južne strani hrama. Na tom mestu nalazi se i spomen-ploča Soluncima koji su poginuli u ratovima 1912-1918 godine. Hram je dograđivan dva puta 1936. i 1973. godine, a sadašnji izgled sa zapadne strane projektovao je pokojni dr Dragomir Tadić, arhitekta iz Beograda.

U blizini se nalazi odmaralište "Partizanka" gde je bio smešten Komandni štab nemačke vojske u vreme napada na Drvar.
Tu je i Vila "Kopaonik", mesto gde su odsedali Tito, Milošević, Đinđić....To je nekada bilo vlasništvo ugledne srpske porodice Teokarević iz Paraćina, koji su imali štofaru pre Drugog svetskog rata.